Wyprawa Aconcagua
Aconcagua w języku Indian Keczua oznacza „Kamienny Strażnik”. To on od niepamiętnych czasów strzeże tajemnicy gór. Aconcagua to wręcz góra mityczna. Marzenie wielu alpinistów. Aconcagua jest najwyższym szczytem Andów. Aconcagua to też najwyższe wzniesienie Ameryk – Południowej i Północnej łącznie. Jednocześnie Aconcagua to najwyższy punkt półkuli południowej i półkuli zachodniej. Aconcagua należy do Korony Ziemi. Aconcagua jest jednym z tych szczytów Korony Ziemi, które stanowią największe wyzwanie dla alpinistów. Wyprawa na Aconcaguę to wysokogórska przygoda oraz spora dawka latynoamerykańskiej egzotyki.
O wyprawie na Aconcaguę mogą myśleć ci wszyscy, którzy posiadają już pewne alpinistyczne doświadczenie. Aconcagua to cel dla osób, które były już i nie miały większych problemów zdrowotnych. Do zdobycia Aconcagui niezbędna jest też kondycja, na górze trzeba spranie i szybko przemieszczać się z plecakiem na plecach w niełatwym terenie i znacznych wysokościach. Zalecane jest opanowanie umiejętności chodzenia w rakach oraz używania czekana. Jednocześnie Aconcagua pozostaje w zasięgu osób, nie będących wspinaczami czy himalaistami. Aconcagua nie jest górą stromą, nie jest też pokryta uszczelinionym lodowcem. Przy dobrej pogodzie Aconcagua jest w zasięgu przeciętnego, dobrze przygotowanego turysty, oczywiście wspomaganego przez profesjonalnego przewodnika.
Sezon wyprawowy na Aconcagui przypada na czas polskiej zimy. W Argentynie jest wówczas lato Dzięki temu po zakończeniu akcji górskiej możemy podziwiać egzotyczną dla nas przyrodę Andów w pełnym rozkwicie. Jeżeli działalność na Aconcagui uda się zakończyć szybko, to warto wybrać się nad Wodospady Iguazu, będące prawdziwymi cudami natury.
Opis
Aconcagua leży w Argentynie. Aby dostać się pod Aconcaguę z Europy najlepiej polecieć do Buenos Aires lub do Santiago de Chile. Miastem, w którym załatwiamy formalności przed wspinaczką, jest Mendoza. Stamtąd już tylko kilka godzin autobusem do Horcones i bram Parku Prowincjalnego Aconcagua.
Na Aconcaguę prowadzi kilka dróg. Najłatwiejsza i najbardziej uczęszczana trasa na Aconcaguę prowadzi z Doliny Horcones. Na Aconcaguę wspiąć się można także od Doliny Vacas. Droga na Aconcaguę z Doliny Vacas ma dwa warianty trasy na szczyt Aconcagui. Można połączyć się z drogą Horcones i nią wejść na szczyt Aconcagui. Można też wspiąć się na Aconcaguę techniczną drogą wspinaczkową przez Lodowiec Polaków na Aconcagui. Tą drogą wspinaczki na Aconcaguę dokonali polscy alpiniści jeszcze przed II wojną światową.
Większość osób wchodzi na Aconcaguę drogą Horcones. Pierwszym etapem jest trekking na Aconcaguę, do bazy. Pierwszego dnia nocujemy w obozie Confluencia na Aconcagui, kolejnego dnia po wyczerpującej wędrówce docieramy do bazy pod Aconcaguą w Plaza de Mulas, leżącą na ponad 4000 m n.p.m.
Z Plaza de Mulas droga wiedzie przez trzy obozy na Aconcagui. Pierwszy obóz to Plaza Canada na zboczach Aconcagui. Drugi obóz to Nido de Condores na Aconcagui. Trzeci obóz na Aconcagui ma dwa warianty: Plaza Berlin lub Plaza Colera. Stamtąd wyruszamy na Atak szczytowy na Aconcaguę. Aconcagua to wymagający szczyt. Z pewnością warto zdobyć Aconcaguę, w szczególności jeśli chcemy skompletować Koronę Ziemi.
Grupa
Czas
Góry
Aktywność
Zespoły
Cena
Kraj
Poziom
Program wyjazdu
- Dzień 1 – przelot do Santiago de Chile lub Buenos Aires
- Dzień 2 – przylot na miejsce. Następnie przejazd komfortowym autobusem do Mendozy.
- Dzień 3 – odpoczynek po podróży, odbiór pozwoleń, zwiedzanie Mendozy. Nocleg w apartamencie.
- Dzień 4 – przejazd autobusem z Mendozy do Puente del Inca (2800m n.p.m.), skąd rozpoczyna się trekking. Przygotowanie do trekkingu, pakowanie ładunków na muły. Obejrzenie malowniczego Mostu Inków. Nocleg w schronisku.
- Dzień 5 – przejazd do Horcones i wejście do Parku Narodowego Aconcagua. Następnie trekking doliną Horcones do Confluencji (3400m n.p.m.). Nocleg w namiotach.
- Dzień 6 – dzień aklimatyzacyjny: wycieczka z Confluencji do Plaza Francja (4300m n.p.m.), skąd przyjrzeć się można południowej ścianie Aconcagui. Powrót do Confluencji. Nocleg w namiotach.
- Dzień 7 – trekking z Confluencji do bazy na Plaza de Mulas (4300m n.p.m.). Nocleg w namiotach.
- Dzień 8 – odpoczynek i aklimatyzacja w bazie. Rejestracja grupy, badania lekarskie przed rozpoczęciem akcji górskiej. Nocleg w namiotach.
- Dzień 9 – podejście do obozu Nido de Condores (5350m n.p.m.) i pozostawienie depozytu. Zejście do Plaza del Mulas. Nocleg w namiotach.
- Dzień 10 – ponowne podejście do Nido de Condores. Nocleg w namiotach.
- Dzień 11 – podejście z Nido de Condores do obozu Colera. Zejście do Nido de Condores. Nocleg w namiotach.
- Dzień 12 – podejście z Nido de Condores do Colera. Nocleg w namiotach.
- Dzień 13 – atak szczytowy z Colera na wierzchołek Aconcagui (6962m n.p.m.). Zejście do Coller i dalej do Nido de Condores. Nocleg w namiotach.
- Dzień 14 – zejście z Nido de Condores do bazy na Plaza de Mulas. Nocleg w namiotach.
- Dzień 15 – trekking Plaza de Mulas do Puente del Inca. Przejazd autobusem do Mendozy. Nocleg w apartamencie.
- Dzień 16 – odpoczynek w Mendozie. Zakup pamiątek, zwiedzanie. Przejazd autokarem z Mendozy do Santiago de Chile lub Buenos Aires. Nocleg w hostelu.
- Dzień 17 – 20 – dni rezerwowe na wypadek złej pogody lub wolniejszej aklimatyzacji. W przypadku wcześniejszego zakończenia działalności górskiej dni te wykorzystać można na wycieczki fakultatywne, np. zwiedzenie wodospadów Iguazu, wyjazd nad Ocean.
- Dzień 21 – przejazd na lotnisko. Wylot z Santiago de Chile lub Buenos Aires.
- Dzień 22 – lot do domów.
Cena wyjazdu zawiera
- opiekę 1 lidera BluEmu na maksymalnie 5 osób (w przypadku grupy powyżej 5 osób zapewnionych jest dwoje prowadzących)
- wszystkie wymienione w programie noclegi w apartamentach/hostelach w miastach oraz w namiotach turystycznych podczas działalności górskiej na Aconcagui, pobytu w bazie oraz trekkingu
- wszystkie wymienione w programie przejazdy komfortowymi autobusami kursowymi
- wyżywienie (śniadanie, obiadokolacja – posiłki w standardzie turystycznym przygotowywane wspólnie z prowadzącym) podczas wszystkich dni trekkingu oraz działalności górskiej na Aconcagui, a także w bazie. Wyżywienie dostępne jest w wersji mięsnej oraz jarskiej (zawiera rybę). Inne wersje (np. wegańska, bezglutenowa) są dostępne po odpowiednio wczesnym poinformowaniu i za dopłatą;
- wyżywienie (śniadanie, obiadokolacja) w Puente del Inca. Wyżywienie dostępne jest w wersji mięsnej oraz jarskiej;
- śniadania podczas pobytu w miastach (Mendoza, Buenos Aires lub Santiago de Chile);
- transport podczas trekkingu do i z bazy 20 kg bagażu przez muła;
- ubezpieczenie na cały czas trwania wyjazdu (podczas przebywania w górach polisa obejmuje sporty wysokiego ryzyka);
- unikatową pamiątkową koszulkę oraz buffa;
- składkę na Turystyczny Fundusz Gwarancyjny.
Cena wyjazdu nie zawiera
- biletu lotniczego do Buenos Aires lub Santiago de Chile;
- pozwolenia na przebywanie w Parku Narodowym Aconcagua oraz wspinaczkę na Aconcaguę;
- kosztów ew. biletów wstępu do obiektów zwiedzanych w miastach;
- obiadów i kolacji podczas pobytu w miastach (Mendoza, Buenos Aires/Santiago de Chile oraz podróży autobusem w góry i z powrotem)
- kosztów ew. transportu dodatkowych kilogramów (ponad limit 20 kg/os.) przez muła podczas trekkingu;
- kosztów ew. usług tragarza wysokościowego powyżej bazy;
- kosztów ew. dodatkowych posiłków, przekąsek oraz napojów;
- kosztów ew. wycieczek fakultatywnych w czasie dodatkowych dni w przypadku wcześniejszego zakończenia akcji górskiej
- kosztów indywidualnych transferów z lub na lotnisko w przypadku przylotu lub wylotu o innej porze niż większość grupy;
Fot. Aleksandra Dzik
Każdy wie, że Aconcagua to nie tylko najwyższy szczyt Ameryki Południowej. Ale nie każdy zdaje sobie sprawę, że Aconcagua stanowi też najwyżej położony punkt obydwu Ameryk: Północnej i Południowej. Jednocześnie Aconcagua jest najwyższym wierzchołkiem półkuli południowej. Aconcagua to też najwyższy szczyt półkuli zachodniej.
Sezon na Aconcagui przypada na czas naszego europejskiego lata. Szczytowy sezon na Aconcagui przypada od 15 grudnia do końca stycznia. Aconcagua jest wtedy bardzo zatłoczona. Polacy jeżdżą na Aconcaguę głównie podczas średniego sezonu na Aconcagui. Wyprawę na Aconcaguę dobrze jest zrealizować w lutym. Sezon na Aconcagui trwa w sumie od początku grudnia do połowy marca. Początek i koniec tego okresu to niski sezon na Aconcagui. Podczas naszego lata można dokonać zimowego wejścia na Aconcaguę.
Aconcagua leży w Argentynie. Aconcagua to najwyższy szczyt Andów. Aconcagua znajduje się w Parku Prowincjalnym Aconcagua. Aby się na nią wspiąć i w ogóle wejść do parku trzeba uzyskać wcześniej permit na Aconcaguę, czyli innymi słowy pozwolenie na Aconcaguę. Dokumenty niezbędne do uzyskania permitu na Aconcaguę uzyskuje się w mieście Mendoza u podnóża Andów. To ile kosztuje permit na Aconcaguę park ustala co roku w listopadzie czyli przed sezonem.
Do leżącej niedaleko Aconcagui Mendozy dotrzeć można samolotem. Jednak lot do Mendozy to droga opcja dotarcia pod Aconcaguę. Większość osób wyprawę na Aconcaguę rozpoczyna w Santiago de Chile lub w Buenos Aires. Santiago de Chile leży w innym kraju niż Aconcagua, jednak jest stamtąd bliżej pod Aconcaguę. Z Santiago de Chile pod Aconcaguę jedzie się ok. 7 godzin autobusem, Niestety jednak trzeba nieco nadłożyć drogi i jechać do Mendozy aby uzyskać permit na Aconcaguę.
Drugą opcją dotarcia pod Aconcaguę jest lot do Buenos Aires, stolicy Argentyny. Buenos Aires leży jednak po przeciwnej stronie kontynentu niż Andy, zatem aby dostać się do Mendozy i pod Aconcaguę trzeba jechać autobusem kilkanaście godzin. Argentyńskie autobusy są jednak bardzo wygodne, dlatego podróż pod Aconcaguę przez Amerykę Południową jest wygodna. Zarówno Santiago de Chile, jak i Buenos Aires, to bardzo ciekawe miasta, które warto odwiedzić jadąc na Aconcaguę bądź wracając po zdobyciu Aconcagui. Ładnym miasteczkiem jest też Mendoza, leżąca ok. 4 godziny jazdy autobusem od bram Parku Prowincjalnego Aconcagua.
Fot. Aleksandra Dzik
Fot. Aleksandra Dzik
Trekking pod Aconcaguę rozpoczynamy w Horcones. Tam sprawdzane są nasze permity na Aconcaguę oraz otrzymujemy dokument potwierdzający, że możemy wspinać się na Aconcaguę. Na tym dokumencie wpisywane będą wyniki badań lekarskich pod Aconcaguą. Badania lekarskie pod Aconcaguą przejść musimy trzykrotnie: po przyjściu do obozu Confluenzia pod Aconcaguą, po dotarciu do bazy Plaza de Mulas pod Aconcaguą oraz jeszcze raz w Plaza de Mulas po aklimatyzacji na Aconcagui a przed rozpoczęciem ataku szczytowego na Aconcaguę. Rozpoczynając trekking na Aconcaguę otrzymamy też worek na śmieci oraz worek na odchody, które trzeba znieść z Aconcagui. Gównoworek na Aconcagui trzeba oddać pełny, podobnie jak śmieci z Aconcagui, inaczej czeka nas wysoka kara pod Aconcaguą.
Pierwszy dzień trekkingu na Aconcaguę jest krótki. Po ok. 3 godzinach docieramy do obozy Confluenzia pod Aconcaguą na ok. 3200m n.p.m. Stamtąd można w ramach dnia aklimatyzacyjnego udać się na jednodniowy trekking pod Aconcaguę na wysokość ok. 4200m n.p.m. do bazy Plaza Francja u stóp ściany Aconcagui. Kolejny dzień to dziesięciogodzinny trekking na Aconcaguę, a dokładniej do bazy pod Aconcaguą w Plaza de Mulas na 4200m n.p.m.
Trasa od Horcones do obozu Canada, a przy ciepłej pogodzie do Nido de Condores to trekking na Aconcaguę. Powyżej zaczyna się już wspinaczka na Aconcaguę. Potrzebne są zatem raki na Aconcaguę. Na pewno przydadzą się kije trekkingowe na Aconcaguę. W partiach podszczytowych Aconcagui przyda się lekki czekan na Aconcaguę. Musimy też zabrać sprzęt kuchenny i biwakowy oraz namiot na Aconcaguę, a na ten cały sprzęt plecak na Aconcaguę. Podczas wspinaczki na Aconcaguę sprawdzi się odzież techniczna na Aconcaguę. Ponieważ Aconcagua liczy sobie 6962 metry, a w dodatku klimat Andów jest bardzo wietrzny, na górze można się spodziewać niskich temperatur. Dlatego potrzebna nam będzie ciepła kurtka puchowa na Aconcaguę, a także grube rękawice na Aconcaguę.
Do bazy pod Aconcaguą część naszych rzeczy wynoszą muły. Wyżej wspinając się na Aconcaguę musimy sami dźwigać swój sprzęt lub też wynająć tragarza na Aconcaguę. Bezpieczną wspinaczkę na Aconcaguę zagwarantuje nam przewodnik na Aconcaguę. Dlatego najlepiej zdecydować się na wyprawę zorganizowaną na Aconcaguę.
W bazie pod Aconcaguą mamy do dyspozycji komfortowe namioty pod Aconcaguą. Są tam też restauracje, prysznice, a nawet dyskoteka pod Aconcaguą oraz najwyższa na świecie galeria sztuki pod Aconcaguą.
Fot. Aleksandra Dzik
Fot. Maciej Stańczak
Bezpieczne wejście na Aconcaguę wymaga aklimatyzacji. Najpierw musimy odpocząć w bazie pod Aconcaguą. Aklimatyzujemy się metodą wchodź wysoko, śpij nisko, dlatego z bazy robimy wycieczki pod Aconcaguą np. na lodowiec aby zobaczyć penitenty pod Aconcaguą. Później możemy się wybrać do obozu Canada pod Aconcaguą na wysokości ok. 5000 metrów. Kolejny obóz to Nido de Condores na Aconcagui na wysokości 5550m n.p.m. Najwyższy obóz pod Aconcaguą, z którego rozpoczyna się atak szczytowy na Aconcaguę, leży na wysokości ok. 6000m n.p.m. Dokładniej atak szczytowy na Aconcaguę możliwy jest z dwóch obozów: Berlin lub Colera. W celu uzyskania aklimatyzacji na Aconcaguę nie powinniśmy spać w obozie pod Aconcaguą podczas pierwszego wyjścia, lecz zejść na nocleg do niższego obozu pod Aconcaguą. W obozach pod Aconcaguą nocujemy w namiotach.
Po zejściu do bazy pod Aconcaguą na odpoczynek wyruszamy na atak szczytowy na Aconcaguę. Wspinaczka na Aconcaguę prowadzi tą samą tracą co podczas aklimatyzacji na Aconcagui, z tym, że nie schodzimy już na dół, tylko śpimy w coraz to wyższych obozach na Aconcagui. Wreszcie z 6000 metrów w nocy lub nad ranem rozpoczniemy właściwy atak szczytowy na Aconcaguę.
Trasa na szczyt Aconcagui nie jest technicznie trudna, jest to trekking a elementami alpinizmu. Najtrudniejszym technicznie odcinkiem drogi na Aconcaguę jest żleb Canaleta. Tam z pewnością użyć trzeba czekan na Aconcagui. Czas trwania ataku szczytowego na Aconcaguę zależy od warunków śniegowych oraz pogody, jednak należy się nastawić na kilkanaście godzin intensywnego wysiłku podczas zdobywania Aconcagui.
Po zdobyciu szczytu Aconcagui najlepiej jest zejść od razu do bazy pod Aconcaguą. Na drugi dzień możemy zejść całą trasę na dół do Horcones, gdzie opuszczamy Park Prowincjalny Aconcagua. Po wspinaczce na Aconcaguę warto odpocząć w Mendozie. Można wybrać się na zwiedzanie winnic na rowerach w ramach świętowania sukcesu na Aconcagui. Po wspinaczce na Aconcaguę można wybrać się w podróż po Argentynie, np. nad Wodospady Iguazu. Można też w ramach relaksu po wyprawie na Aconcaguę wybrać się do Chile i poleżeć na plaży nad Oceanem Spokojnym. Ameryka Południowa posiada wiele atrakcji i choć Aconcagua jest głównym celem wyprawy, to z pewnością warto będąc tam odwiedzić też inne miejsca.
Fot. Aleksandra Dzik